Drugi takmičarski dan Bašta festa je doneo novih devet kratkih filmova podeljenih u dva bloka (planirani deseti film, rumunski Prestup, prikazan je zbog tehničkih problema dan kasnije). Među ponuđenim kratkim filmovima našla su se i četiri srpska ostvarenja (Grad, Intermeco, Nateraću te da vrištiš i Fajront), baš kao i nekoliko zanimljivih regionalnih naslova.
Grad u režiji Maše Šarović je dvanaestominutno ostvarenje koje je mlada rediteljka snimila kao student treće godine Fakulteta dramskih umetnosti. Scenario potpisuju Marko Marković i rediteljka Grad je slobodna adaptacija jedne scene iz drame Bure baruta Dejana Dukovskog i donosi priču o dvoje Novosađana koji se tokom popodneva i večeri suočavaju sa opasnostima Beograda.. Glavnu ulogu u filmu je dobila Jovana Stojiljković, zvezda Paname Pavla Vučkovića. Ona glumi Dunju, devojku koja se našla na meti beogradskog mangupa i potencijalnog manijaka (Vladimir Gvojić) od koga ne može ili ne želi da je zaštiti njen dečko (Miloš Đurović). Grad je veoma efektna minijatura koja u sebi inkorporira elemente trilera i psihološkog horora, te poseduje i suptilan nadrealni aspekt. Gvojić je ostvario upečatljivu ulogu i uspeo da kanališe ambivalentno psihičko stanje svog lika. Pristup Jovane Stojiljković je suptilniji, ali ništa manje efektan. Na ovogodišnjem Kustendorfu Grad je nagrađen specijalnom nagradom žirija, što samo ukazuje da su kvaliteti ovog filma već prepoznati.
Intermeco Dušana Zorića traje 18 minuta, a scenario za film su napisali reditelj i Boris Grgurović (Svetski rekorderi). Mladi Marko Grabež (Branio sam Mladu Bosnu) tumači lik siledžije koji ponižava svog kolegu iz hora. Ako se izuzme horski nastupi na početku i kraju filma, Intermeco nudi naelektrisanu kamernu priču u kojoj figuriraju samo tri lika – žrtva (Nedim Nezirović), siledžija (Grabež) i njegov pomoćnik (Amar Ćorović). Završnica u kojoj siledžija, nakon ture iživljavanja tokom intermeca, sa neskrivenim poletom i zadovoljstvom izvodi Odiseju Lea Martina, predstavlja ironični vrhunac filma.
Srpsko-španska koprodukcija Nateraću te da vrištiš (Te voy a hacer gritar) u režiji Filipa Martinovića je još jedan diplomski film. Ovo petnaestominutno ostvarenje je snimljeno u Španiji i na španskom, a reditelj i scenarista, u vudialenovskom maniru, ujedno tumači i glavnu ulogu. Pored njega, u filmu glume Ljuna Gaj, Ljuis Altes i Žordi Molja (doduše, ne Žordi Molja poznat po filmovima Šunka, šunka i Loši momci 2, već samo neko ko se tako isto zove). Ovaj začudan spoj komedije i drame teži linčovskoj psihodeličnosti, te se po tonu i atmosferi vidno izdvaju u odnosu na ostatak ponude.
Prikladno, film Fajront Milene Grujić je zatvorio drugo takmičarsko veče Bašta festa. Film opsuje kako je došlo do potencijalno fatalnog susreta beogradskih zgubidana Saleta (Vladimir Gvojić), Mrđe (Nikola Dragutinović) i Pikija (Alek Surtov) sa Peđom (Nikola Glišić), momkom koji u svom stanu sa društvom proslavlja rođendan. Sedamnaestominutni Fejront deluje kao početak veće filmske celine i lako se može zamisliti nastavak priče. Gvojić je i ovde, baš kao i u Gradu, ostvario upečatljivu ulogu, još jednom tumačeći divljeg i neprilagođenog momka čiji postupci mogu dovesti do krvoprolića. Glišić je prošle godine pažnju skrenuo glavnom ulogom u filmu Stevana Filipovića Pored mene i dobro ga je ponovo videti na velikom platnu. Manju ulogu u filmu ima i Jovo Maksić (Isceljenje, Klip, Život i smrt porno bande), a zanimljivo je da tumači lik savetodavnog i dobronamernog policajca (organi reda su u domaćim filmovima uglavnom prikazani u negativnom svetlu). Fajront odlikuju mizankadar i kamera u stalnom pokretu, narativna dinamičnost i vizuelno upečatljiva završnica u magli.
Od regionalnih filmova prikazanih druge večeri festivala treba izdvojiti bosanskohercegovački Kalo i hrvatske Krošnje, dok je sveukupno najjači utisak ostavila čileanska Diskoteka.
Đorđe Bajić