Koliko već u petak, 29. aprila, u Velikoj Plani otpočeće jedanaesto izdanje Festivala dokumentarnog filma Zlatna buklija. Tim povodom porazgovarali smo sa čelnim čovekom ove filmske prigode, Živomirom Mihajlovićem, osnivačem, direktorom i glavnim organizatorom ovog festivala.
Kako je biti direktor Festivala Zlatna buklija, neposredno pred početak novog izdanja te fešte dokumentarnog filma?
Osećaj je, manje više, isti pred svako festivalsko izdanje. Na meni kao osnivaču, direktoru i glavnom organizatoru čitave manifestacije, stoji najveći deo tereta kako bi završno veče i svečana ceremonija dodela nagrada izgledali pristojno. Koncept našeg festivala se malo razlikuje u odnosu na većinu domaćih manifestacija sličnog tipa. Na primer, nagrađeni filmovi prikazuju se tokom čitave godine, u obrazovnim i kulturnim institucijama na teritoriji opštine Velika Plana, što radi još, koliko je meni poznato, i festival Filmsko bdenje duše. Na ovaj način, pored kulturne, vršimo jednu obrazovnu i edukativnu misiju, pre svega među najmlađima. Takođe, na dan dodele nagrada, zajedno sa nagrađenim autorima obilazimo znamenitosti Velike Plane, kao što su: Radovanjski Lug, mesto ubistva vođe Prvog srpskog ustanka – Karađorđa Petrovića, zatim manastir Koporin u kome se nalazi telo despota Stefana Lazarevića, Etno selo Moravski konaci…
S tim u vezi, šta je najvažnije od onoga što ste naučili u vezi sa organizacijom manifestacije tog tipa i gabarita?
Jako je bitno istrajati, održati kontinuitet i postepeno, korak po korak, trasirati put ka dobrom i proverenom imenu. Festival dokumentarnog filma Zlatna buklija počeo je sa radom kao lokalna kulturna manifestacija da bi, vremenom, prerastao okvire lokalnog i postao festival koji svake godine okupi najbolje dokumentariste iz Srbije i okruženja.
U kojoj meri je Velika Plana prihvatila Zlatnu bukliju kao nešto dobrodošlo, potrebno i osobeno?
U najvećoj mogućoj meri. Zahvaljujući sredstvima koje Velika Plana odvaja za potrebe afirmacije i razvijanja kulturnog života, naš festival opstaje iz godine u godinu. Nije tajna da su sredstva kojima nas finansira grad, ujedno i jedina koja imamo na raspolaganju za organizaciju čitavog festivala. Takođe, tu je i Centar za kulturu Masuka, kulturna institucija sa najvećom tradicijom u Velikoj Plani, u čijim se prostorijama održava svečana dodela nagrada i deo filmskih projekcija.
Koje bi bile ključne specifičnosti ovoprolećnog izdanja Zlatne buklije?
Ovu godinu ne bih izdvajao ni po čemu posebno u odnosu na ranije godine. Imamo podmlađeni tim saradnika koji se uhodava i koji će, ja se iskreno nadam, činiti budućnost ovog festivala. Takođe, ove godine se po kvalitetu pristiglih filmova i televizijskih reportaža, izdvojila RTRS iz Banja Luke. Njima su pripale nagrade u kategoriji najbolje produkcije, najboljeg stranog filma i najboljeg filma festivala.
Ko su ovogodišnji dobitnici specijalnih priznanja i zašto baš oni?
Od pre dve godine, uvedena je nagrada za životno delo. Na taj način smo želeli da se, u ime filmskog esnafa, odužimo ljudima koji su stvarali, razvijali i brinuli se o filmskoj umetnosti, tokom čitave svoje karijere. Prvi dobitnik je bio naš poznati filmski i televizijski reditelj Đorđe Kadijević, zatim reditelj Nikola Lorencin, a ove godine to je Radoslav Zelenović – bivši dugogodišnji upravnik Jugoslovenske kinoteke. Takođe, ove godine će po prvi put biti dodeljena i povelja Stefan Visoki, koja je, takođe, počasnog karaktera. Dodelićemo je našoj poznatoj i priznatoj glumici Dušici Žegarac, čije je jedinstveno glumačko umeće obeležilo jednu čitavu filmsku epohu domaćeg filma.
Razgovarao: Zoran Janković