Na svečanom zatvaranju 64. Martovskog festivala, 2. aprila, dodeljene su nagrade najboljim filmovima koji su prikazani u takmičarskim selekcijama. Nagrade su dodeljene u kategorijama za dugometražni i kratkometražni dokumentarni film, animirani film, kratkometražni igrani film u nacionalnoj i međunarodnoj selekciji i za eksperimentalni film/video art, a novčani iznos nagrade za svaku od kategorija je po 2.000 evra.
KRATKOMETRAŽNI FILM
Selektori ovog dela programa su bili reditelj Pavle Vučković (kratki igrani film – nacionalna selekcija), rediteljka Maša Nešković (kratki igrani film – međunarodna selekcija) i reditelj i asistent na Fakultetu dramskih umetnosti Nenad Popović (kratki igrani film – međunarodna selekcija). Žiri je radio u sastavu: Zoran Janković, filmski kritičar; Dimitrije Vojnov, dramaturg i scenarista i Đorđe Bajić, filmski kritičar i pisac.
Gran-pri za najbolji strani kratkometražni igrani film žiri je dodelio belgijskom filmu State of Emergency Motherfucker Sebastijena Petretija. U obrazloženju žirija stoji: „Petretti je u svom kratkometražnom filmu ostao u potpunosti veran ovoj specifičnoj formi, ponudivši ubitačan i duhovit komentar večnih težnji mladih ljudi koje odolevaju pritisku aktuelnih političkih tenzija. Peretijevi glavni aduti su smisao za humor, odmerena provokativnost i jasan lični stav uz puno razumevanje forme u kojoj se izražava.“
Nagradu su primili reditelj filma i glavni glumac Jasin Fadel. Nagradu je u ime prijatelja festivala, kompanije Lukoil Srbija, dodelila Svetlana Šuković, menadžer za odnose sa javnoću ove kompanije.
Gran-pri za najbolji domaći kratkometražni igrani film žiri je dodelio filmu Samo devojčice plaču Vladimira Milovanovića. Obrazloženje žirija: „Milovanović je u svom kratkometražnom filmu doneo višeslojnu priču o odrastanju kroz koju se prelamaju uvidi u pitanja emocionalnog sazrevanja i uticaja okoline, u rasponu od političkih figura do strip junaka Zagora. Kroz sugestivnu rekonstrukciju autoritarnog imaginarijuma našeg detinjstva, ovo je upozoravajuća i uzbudljiva priča o traumi čije posledice još nismo u potpunosti prepoznali. U stilskom pogledu, Samo devojčice plaču koristi precizan filmski jezik, odlikuje se veštim radom sa glumcima naturščicima i vanrednim produkcionim dizajnom koji čine da ambijent u kome se priča dešava postane ravnopravni junak filma.“
ANIMIRANI FILM
Selektor ovog dela programa je bio snimatelj, animator, reditelj i predavač, Nikola Majdak mlađi. Žiri je radio u sastavu: Igor Prasel, osnivač i umetnički direktor Međunarodnog festivala animiranog filma Animateka; Ana Nedeljković, vizuelna umetnica i edukatorka i Jelena Bešir, autorka animiranih filmova.
Gran-pri za najbolji animirani film žiri je dodelio filmu Fliposkop Krunoslava Jovića. Obrazloženje žirija: „Glavna nagrada dodeljuje se animiranom filmu posvećenom samoj suštini i radnom procesu animacije, filmu koji predstavlja uspešnu i zaokruženu celinu svih elemenata od režije i animacije, do zvuka i same priče.“
Pored glavne nagrade, žiri je odlučio da dodeli i specijalnu nagradu filmu Naš grad grupe autora, u produkciji Roremachine i Beogradskog festivala cveća. Obrazloženje žirija: „Specijalna nagrada se dodeljuje animiranom dokumetarnom filmu Naš grad, koji se na hrabar način bavi aktuelnim društvenim problemima u Beogradu.“
EKSPERIMENTALNI FILM I VIDEO ART
Selektor ovog dela programa bila je filmska rediteljka, video umetnica i umetnička direktorka festivala savremenog eksperimentalnog filma REZ, Marta Popivoda. Žiri je radio u sastavu: Jelena Stanković, direktor fotografije; Miroslav Karić, istoričar umetnosti i Ana Adamović, fotograf.
Gran-pri za najbolji film u kategoriji eksperimentalni film/video art žiri je dodelio filmu Sve, još uvijek, u orbiti reditelja Daneta Komljena i Džejmsa Latimera. Do obrazloženja žirija: „Spajajući elemente i pristupe filmskog eseja, eksperimentalnog dokumentarca i vizuelno-poetskih struktura bliskih video praksama Sve, još uvijek, u orbiti u dvadeset tri minuta donosi fascinantnu priču o nastanku i izgradnji Brazilije. Izuzetne kompozicije koje dočaravaju prirodu i melanholiju različitih prostora, unutrašnja energija kadrova koji svojim dužinama dobijaju na snazi, angažuju intuiciju gledaoca i dopuštaju mu da zaista proživi posebnost mesta, utopijsku viziju gradnje novog i nestanka drugog grada. Tok filma autori grade na izrazitoj asocijativnoj dramaturgiji i vizuelnoj naraciji koja postaje poezija. Ta logika poezije se opire racionalnom i konvencionalnom, ali korespondira sa arhetipskim i lirskim u gledaocu.“
DOKUMENTARNI FILM
Selektori ovog dela programa bili su reditelj, scenarista i snimatelj, Dragan Nikolić (dokumentarni filmovi preko 50 minuta) i rediteljka Ivana Todorović (dokumentarni filmovi do 50 minuta). Žiri je radio u sastavu: Jovana Nikolić, producent; Sari Volanen, urednica YLE Finnish Broadcasting Company i članica Filmskog festivala Tampare i Mladen Đorđević, reditelj.
Gran-pri za najbolji kratki dokumentarni film žiri je dodelio filmu Papirni život Zorana Tairovića. Obrazloženje žirija: „Papirni život je veoma iskren dokumentarni film i veoma važan za današnje društvo, o porodici sa margine koja uprkos teškim egzistencijalnim prilikama pokušava da neguje veoma zdrav odnos prema životu. Žiri je posebno cenio rediteljev minimalistički pristup u smislu korišćenja filmskog jezika i jednostavnih rešenja.“
Žiri je doneo odluku i o dodeli specijalne nagrade (usluge postprodukcije u visini od 2.000 evra, koju obezbeđuje kuća Living Pictures), za film Contraindicazione Tamare fon Štajner. Obrazloženje žirija: „Novo rediteljsko ime, Tamara fon Štajner, na domaću dokumentarnu scenu donosi snažan i emotivan pristup portretisanju surovog sistema koji se postavlja kao sam sebi dovoljan i počinje da služi idejama protiv njegove prvobitne svrhe.“ Nagradu je uručio Stefan Orlandić, u ime kuće Living Pictures.
Gran-pri za najbolji dugometražni dokumentarni film žiri je dodelio filmu Dubina dva Ognjena Glavonića. Obrazloženje žirija: „Veoma hrabar film, reditelja Ognjena Glavonića, koji pokreće tabu temu kroz formu dokumentarnog trilera, uspevajući da ostvari visoku čistotu i koherentnost filmskog izraza.“
U završnici 64. Martovskog festivala, domaća publika je premijerno gledala film Trst, Jugoslavija. Publiku u Domu omladine Beograda pre projekcije pozdravio je gost 64. Martovskog festivala, reditelj Alesio Bocer.
Beogradski festival dokumentarnog i kratkometražnog filma, popularni Martovski festival, naš je najstariji filmski festival. Od svog prvog izdanja bio je najvažnija, a u nekim periodima i jedina, platforma u okviru koje su domaći filmski autori mogli da prezentuju publici i inostranim kolegama svoje dokumentarne, eksperimentalne, animirane i kratke igrane filmove. Od 2017. godine, u organizaciji Doma omladine Beograda i sa novim umetničkim direktorom, dramaturgom Bobanom Jevtićem, festival se fokusira na domaću filmsku produkciju dokumentarnih, TV dokumentarnih, kratkih igranih, animiranih i eksperimentalnih filmova, postajući tako nacionalni festival u punom značenju te reči. Od 30. marta do 2. aprila publika je u okviru 64. Martovskog festivala imala priliku da pogleda preko 150 filmova, kako u takmičarskim kategorijama, tako i u revijalnom delu programa, te na specijalnim projekcijama u okviru kojih je premijerno prikazano nekoliko dugometražnih dokumentarnih filmova. Pored filmova, program festivala činile su i brojne radionice, predavanja, kao i muzički sadržaji.
Fotografije: Stanislav Milojković / Martovski festival
Tekst: Martovski festival